بخشی از متن بررسي توان ماندگاري باکتريهاي تيوباسيلوس بر روي چند نوع حامل مختلف :
نام کنفرانس, همایش یا نشریه : علوم خاک و آب
تعداد صفحات :14
استفاده از گوگرد به عنوان ماده اسیدزا جهت افزایش قابلیت جذب برخی از عناصر غذایی در خاکهای آهکی و قلیائی, اصلاح خاکهای سدیمی و کنترل و مبارزه با برخی از عوامل بیماریزای گیاهی متداول بوده و سابقه دیرینه دارد. به دلیل اهمیت اکسایش بیولوژیک گوگرد در مقایسه با اکسایش شیمیایی آن, شرط بهرهگیری از توان بالقوه گوگرد حضور باکتریهای تیوباسیلوس, به عنوان مهمترین اکسید کنندگان گوگرد, در خاک میباشد. اثرات سودمند استفاده از گوگرد همراه با باکتریهای تیوباسیلوس ضمن آزمایشات گلخانهای و مزرعهای متعددی به اثبات رسیده که در آنها از سوسپانسیون کشت خالص یا خاک حاوی تیوباسیلوس به عنوان مایه تلقیح استفاده شده است. همچنین اکسایش ترکیبات احیا گوگرد توسط تیوباسیلوسها منجربه تولید اسید در طی دوره تکثیر یا نگهداری بلند مدت آنها میشود که عامل محدود کننده رشد بوده و سبب کاهش جمعیت آنها میشود. این تحقیق بر مبنای ضرورت تهیه یک حامل مناسب جهت نگهداری بلند مدت باکتریهای تیوباسیلوس و استفاده از آن به عنوان مایه تلقیح در آزمایشات گلخانهای و مزرعهای انجام شد. چند ماده ارزان و سهلالوصول که تصور میشد توانایی نگهداری باکتریهای تیوباسیلوس را دارا میباشند انتخاب و برخی از خواص فیزیکی و شیمیایی آنها اندازهگیری شد. ترکیبی از آنها به نسبتهای متفاوت تهیه و شش ترکیب از آنها انتخاب گردید. پس از استریل آنها میزان 100 میلی لیتر سوسپانسیون باکتری تیوباسیلوس به آنها اضافه گردید. آزمایش توان ماندگاری باکتری در قالب طرح کاملاً تصادفی بصورت آزمایشات کرتهای خرد شده اجرا گردید. با احتساب سه تکرار برای هر تیمار تعداد 36 پاکت مایه تلقیح تهیه و نیمی از آنها در یخچال (4oC) و نیمی دیگر در دمای معمولی اتاق (25oC) قرار داده شدند. سپس در زمانهای 0, 14, 30, 60, 90, 120, 150 و 180 روز پس از شروع آزمایش از آنها نمونهبرداری و تعداد باکتریها و همچنین pH آنها اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که اثر اصلی و اثرات متقابل تمام تیمارها بر pH و جمعیت باکتریها در سطح 1% معنیدار میباشد. در حرارت 4oC, pH و جمعیت باکتریها نسبت به حرارت 25oC بطور معنیداری بیشتر بود. حامل شماره 3 هنگامی که در حرارت 4oC قرار گرفته بیشترین pH و زمانی که در حرارت 25oCقرار گرفته بیشترین جمعیت باکتری را به خود اختصاص داده است و با بقیه حاملها تفاوت معنیداری دارد در حالی که حاملهای 1 و 6 به ترتیب کمترین pH و جمعیت باکتریها را دارا میباشند. مقایسه 8 زمان شمارش در حاملهای مختلف نشان داد که در حاملهای 1 و 6 پس از شروع آزمایش, در حاملهای 2 و 5 پس از 90 روز, در حامل 4 پس از 30 روز و در حامل 3 پس از 50 روز کاهش معنیدار جمعیت نسبت به شروع آزمایش آغاز شده است. ضمناً روند کاهش جمعیت با گذشت زمان, در حرارت 25oC سریعتر از حرارت 4oC بوده است.
کلید واژه: تیوباسیلوس, حامل, گوگرد, مایه تلقیح